آسانسور و نقش آن در بیمارستان ها
آسانسورها و بالابرها یکی از تجهیزات اصلی در تاسیسات مکانیکی ساختمان‌ها هستند که توسط شرکت‌های متخصص طراحی و ارائه می‌گردند. این تجهیزات دارای ویژگی‌های خاصی هستند، به طوری که تنها شرکت‌هایی با منابع انسانی و فنی متخصص قادر به ارائه آن‌ها در فهرست‌های خود هستند.
همانطور که می‌دانیم هدف از مکانیسم آسانسور (الکتریکی و هیدرولیک)، افزایش و کاهش ارتفاع و جابجایی اشخاص و اجسام در یک کابین از جایی به جای دیگر است. به طور طبیعی، در بیمارستان‌ها، که حرکت و جنب و جوش بالایی از افراد و اجسام در آن دیده می‌شود، برای حمل و نقل بیماران و تجهیزات وجود آسانسور بسیار ضروری است. برخی از آسانسورها، برای خدمات ویژه‌ای که در بیمارستان‌ها ارائه می‌شود، باید ویژگی‌های خاصی از جمله امنیت بالا و ظرفیت تامین شده را در میان ویژگی‌های دیگر نیز داشته باشند.
پس زمینه تاریخی آسانسور در بیمارستان‌ها
همه می‌دانند که از اواسط قرن نوزدهم، آسانسورهای مشابه آسانسورهای کنونی وجود داشته است. بیمارستان‌ها به وجود این تاسیسات مکانیکی وابسته نبودند و جابجایی عمودی در ساختمان‌هایی صورت می‌گرفت که آسانسور در آن‌ها نصب می‌شد. به طور گسترده، آن‌ها شرایط خاصی را که مربوط به فعالیت مراکز بهداشتی بود، در نظر می‌گرفتند. به این ترتیب این آسانسورها بزرگتر و راحت‌تر از آسانسورها و بالابر‌هایی بودند که در مزارع و خانه‌های شخصی به کار می‌رفتند. گذشت زمان منجر به پیچیدگی بیشتر در طراحی و ساخت آسانسور در تاسیسات مکانیکی ساختمان بیمارستان‌ها شد که به نوعی آسانسور خاص با ویژگی‌های فنی ویژه تبدیل شد. رفته رفته، تقاضا در بیمارستان‌ها، مراکز خصوصی و دولتی افزایش یافت و مقررات مربوط به حداقل شرایط نصب این تاسیسات وضع گردید.
چگونه فعالیت یک بیمارستان بر روی طراحی آسانسور تاثیر می‌گذارد؟
بدون شک و با توجه به مفاهیم جامع موجود در مورد آسانسورها، این تاسیسات مکانیکی باید کاربردی، زیبا و با نوع ساختمانی که باید در آن نصب شوند سازگار باشند. چرا که آن‌ها بخشی از یک بیمارستان خواهند بود. بنابراین، ظرفیت یک آسانسور عمودی بسیار قابل توجه است. در حقیقت، خدمات خاص این دستگاه باعث می‌شود تا همواره به بالاترین سطح ایمنی و پیشرفت تکنولوژی، نیاز داشته باشد. در این زمینه، با توجه به پویایی بیمارستان‌هایی که عملیات جراحی در آن‌ها انجام می‌شود و از خدمات آسانسورها بهره می‌برند شرایط زیر مورد توجه قرار می‌گیرند:
- نقل و انتقالات بیماران باید سریع و در عین حال امن و ملایم باشد. چرا که بیماران توانایی حرکت‌های ناگهانی را به خصوص زمانی که آسانسور شروع به حرکت می‌کند و متوقف می‌شود را ندارند.
- تجهیزات باید به درستی عمل کنند به خصوص در زمان‌های که تردد و جابجایی افراد بسیار بالاست، به طور مثال در زمان ملاقات و زمان ارائه ی خدمات و غذا به بیماران و همچنین در مواقعی که شرایط اضطراری و حوادث غیر مترقبه رخ می‌دهد.
- زمان رفت و آمد و جابجایی کارکنان بهداشتی باید کاهش یابد. این الزام به طور گسترده ای با سرعت جابجایی و باز شدن درب‌های آسانسورها مرتبط است.
ویژگی های مهم آسانسورها در تاسیسات بیمارستان ها
همانطور که در بخش قبلی به طور خلاصه به برخی از این ویژگی‌ها اشاره شد، بنابراین شکی نیست که تمام امکانات و تاسیسات مکانیکی یک ساختمان از جمله بالابرها و آسانسورها باید با فرآیندهای موجود در آن ساختمان سازگار شوند. به طور کلی، قبلا اشاره شد که این آسانسورها باید سرعت، راحتی، ایمنی و ظرفیت را همزمان با هم داشته باشند. علاوه بر این، فضای آسانسور نه تنها باید مناسب کارکنان بهداشتی و افراد مختلف باشد، بلکه باید مناسب حمل و نقل تجهیزات غذا، تجهیزات اتاق عمل و همچنین تخت‌های بیماران نیز باشند.
امکانات عملیاتی مناسب برای تاسیسات مکانیکی ساختمان بیمارستان
آسانسورهای الکتریکی از یک منبع تغذیه انرژی خود را تامین می‌کنند، اما ممکن است یک دستگاه مکانیکی از یک از ژنراتور انرژی به دست آورد. این دستگاه‌ها جریان‌های هارمونیک و هزینه‌های انرژی را به میزان ۳۵٪ کاهش می‌دهند، علاوه بر این که ۱۴۰۰ کیلوگرم در سال دی اکسید کربن را در جو اتلاف می‌کنند، بنابر این از لحاظ بهره وری انرژی، یک گزینه واقعا مقرون به صرفه هستند. همچنین به کارگیری استاندارد ظرفیت (تنها بر اساس اولویت بندی اهداف کابین)، عملکرد باز شدن درب، گسترش استاندارد (افزایش زمان، به عنوان مثال با انتقال چرخ دنده ها به داخل و خارج) و یا حاشیه ایمنی در درب (وجود یک microswitch مکانیکی دستگاه ایمنی، که بسته شدن درب‌ها را متوقف می‌کند) در ساخت و نصب آسانسورهای مختص به بیمارستان‌ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در نهایت، یکی دیگر از مسائل مهم ،مدل کابین آسانسور است که به نیازهای خاص و خدمات بیمارستان و زیبایی شناسی ساختمان بستگی دارد.
.jpg)
