سیستم تهویه VRF

سیستم‌های VRF اساسا بزرگ‌تر و پیچیده‌تر از سیستم‌های گسترش مستقیم DX و دیگر تاسیسات ساختمان هستند. این فناوری در اوایل دهه ۱۹۸۰ در ژاپن به وجود آمد و اخیرا در ایالات متحده محبوبیت زیادی کسب کرده است. این نوع از تاسیسات ساختمان در طول سال‌ها پیشرفت‌های قابل توجهی را تجربه کرده و بسیاری از تولیدکنندگان معروف تاسیسات ساختمان و وسایل گرمایشی و سرمایشی همچون برندهای LG، میتسوبیشی و ترین نسخه‌هایی از سیستم‌های VRF را تولید کرده‌اند.

مزایای سیستمهای VRF

سیستم‌های تهویه مطبوع VRF مزایای خاصی نسبت به سیستم‌ها و تاسیسات ساختمان سنتی دارند که برخی از آن‌ها عبارتند از:

• انعطاف‌پذیری ساختاری – واحدهای داخلی و خارجی در اندازه‌های مختلف تولید شده و امکان گسترش در آینده را نیز فراهم می‌کنند.

• راحتی – سیستم‌های VRF تا حد زیادی متکی به کنترل هر نقطه به صورت مجزا هستند و می‌توانند در یک فضای مشخص دما را ثابت نگه دارند.

• بهره‌وری مناسب انرژی – سیستم‌های تهویه مطبوع VRF از نظر مصرف انرژی بسیار کارآمد هستند. امروزه اهمیت مصرف انرژی رو به افزایش است و تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان تاسیسات ساختمان و سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی به دنبال کاهش مصرف انرژی هستند. در سال‌های اخیر، از سیستم‌های VRF به دلیل مصرف پایین انرژی استقبال زیادی شده است.

• کاهش نیاز به تجهیزات اضافی – واحدهای VRF اغلب به کمپرسورهای متعدد مجهز هستند. به همین دلیل این نوع از تاسیسات ساختمان در مقایسه با سیستم‌های اسپلیت استاندارد که در آن‌ها هر واحد داخلی دارای یک واحد فضای باز اختصاصی با یک کمپرسور مجزا است، بسیار مناسب‌تر هستند.

• کاهش ظرفیت نصب شده – به دلیل امکان جابجایی ظرفیت گرمایش یا سرمایش از بخشی از ساختمان به بخش دیگر، ظرفیت کلی تجهیزات تهویه مطبوع برای گرم کردن یا سرد کردن ساختمان به حداقل می‌رسد.

• سروصدای کمتر – واحدهای داخلی و خارجی سیستم‌های VRF به مراتب سروصدای کمتری نسبت به سیستم‌های اسپلیت تولید می‌کنند.

• نصب آسان – به دلیل این که تجهیزات سیستم‌های VRF نسبت به سایر تاسیسات ساختمان وزن بسیار کمتری دارند، نصب آن‌ها بسیار آسان‌تر بوده و نیاز به تلاش فیزیکی کمتری دارند. دقت شود که نصب سیستم‌های VRF باید توسط متخصصان آموزش دیده و دارای مجوز انجام گیرد.

معایب سیستم‌های VRF

سیستم‌های تهویه مطبوع VRF دارای معایبی نیز هستند که عبارتند از:

• سیستم هوای خارجی اختصاصی – تجهیزات داخلی VRF کوچک هستند و برای پردازش مقادیر زیاد هوا در خارج که ممکن است در ساختمان‌ها مورد نیاز باشد، طراحی نشده است.

• هزینه‌های اولیه بالا – هزینه‌های اولیه سیستم‌های تهویه مطبوع VRF در مقایسه با دیگر تاسیسات ساختمان و سیستم‌های تهویه مطبوع بالاست. اما صرفه‌جویی در مصرف انرژی به طور معمول سرمایه‌گذاری اولیه را در مدت ۵ سال یا کمتر جبران خواهد کرد.

برخی از کاربردهای اصلی سیستم‌های VRF

سیستم‌های تهویه مطبوع VRF به واسطه ویژگی‌های خاص خود برای برخی کاربردهای خاص بسیار مناسب هستند. به عنوان مثال، در برخی ساختمان‌ها نیاز است تا به طور همزمان برخی از نقاط ساختمان گرم و برخی دیگر سرد شوند. همان‌طور که قبلا هم ذکر شد، سیستم‌های VRF دارای چندین واحد داخلی هستند که حداقل به یک واحد خارجی متصل می‌شوند. هر کدام از واحدهای داخلی می‌توانند یکی از نقاط ساختمان را گرم یا سرد نمایند.

برخی ساختمان‌ها نیز ممکن است در مکان‌هایی واقع شده باشند که در معرض تغییرات ناگهانی دما قرار داشته باشند. به جای نیاز به روشن و خاموش کردن سیستم‌های سرمایشی و گرمایشی، می‌توان از سیستم‌های VRF استفاده کرد. این نوع از تاسیسات ساختمان دارای یک کمپرسور با سرعت متغیر هستند که به طور مداوم و با سرعت‌های مختلف با توجه به نیاز موجود کار می‌کنند.

این کمپرسور به منظور بهینه‌سازی مصرف انرژی این نوع سیستم‌ها طراحی شده است و دارای یک کنترل کننده شاخه‌ای می‌باشد که جریان مبرد به هر نقطه را اندازه‌گیری و کنترل کرده و در صورت نیاز جریان مبرد را تنظیم می‌کند تا دمای مورد نظر حفظ شود.